Parijs 2016

EERSTE DAG

Vrijdag 11.33 uur. Ik zit in de Thalys van Schiphol richting Parijs. Door de vloerbedekking op de grond wordt het geluid van gesprekken van mensen gedempt. En dus is het rustiger reizen. In de trein wordt in drie talen omgeroepen op welk station we stoppen, maar er is geen lichtkrant in de rijtuigen. Ter vergelijking: in de ICE naar bijvoorbeeld Frankfurt is dit wel het geval en kun je aflezen hoe snel de trein gaat. Tussen Brussel Zuid en Parijs zet de Thalys er flink de sokken in, maar wat zijn snelheid is?

Non, merci!

In drie uur en een paar minuten zet de snelle trein mij af op Gare du Nord. Eenmaal buiten, zigzaggend tussen veel mensen met koffers, word ik meteen belaagd door bedelaars. Gezien de drukte, besluit ik te lopen van Gare du Nord naar avenue Rachel, waar ik een appartement heb gehuurd. Via Rue de Dunkerque naar boulevard Rochechouart. Hoe dichter ik bij de wijk Montmartre kom de meer dames van lichte zeden ik tegenkom. Ze willen graag verkopen en blijven me hardnekkig even volgen onder luid geroep in allerlei talen. Bij de meesten blijf ik in dezelfde pas doorlopen zonder om te kijken. Als afwisseling roep ik eens non, merci! Foute boel. Een dame van middelbare leeftijd wordt enthousiast, denkt dat ik Fransman ben en trekt een aantal maal aan mijn jas. Ook hier loop ik stug door zonder om te kijken, dat blijkt toch de beste methode. Ik passeer Moulin Rouge. Nog even en ik krijg aan mijn rechterhand een straatje dat luistert naar avenue Rachel. Eindelijk rust.

Mijn kamer in het appartement-hotel voldoet. Er is een kleine gang met direct links een toilet en een keukentje met magnetron en kookplaat. Dan de slaapkamer met en-suite. Een kleine tafel en dito flat-screen tv. Rond vijf uur wordt het donker en ik ga nog even boodschappen doen bij Monoprix die hier vlakbij is.

TWEEDE DAG

Natuurlijk sta ik weer veel te vroeg op. Het is zeven uur en ik kan niet meer slapen, ik neem een douche. In de badkuip. Er is een matje van een soort papier dat bedoeld is om niet uit te glijden. Wonder boven wonder werkt het. Helaas kan ik nog geen ontbijt kopen: de meeste winkels zijn op zaterdag pas vanaf acht uur open. Ik had nog een bekertje ijskoffie, heerlijk op de vroege morgen. IJskoffie vind ik de enige koffie die lekker is omdat het koud is en veel melk en suiker bevat. Dan begeef ik mij in het drukke verkeer. Zelfs op zaterdagochtend is het een enorme drukte in het verkeer. Soms ben ik maar wat blij dat ik niet met de auto ben. Al ben je als voetganger je leven ook niet helemaal zeker. Als ik de Champs-Elysees oversteek bij een groen voetgangerslicht, komen er al weer een hoop auto’s aanrijden. Getoeter. Ik loop maar door. Stilstaan hier lijkt me niet verstandig.

Paris Visite Card

Ik heb inmiddels een Paris Visite Card gekocht bij een metrostation. Twee dagen mag ik gebruik maken van al het openbaar vervoer dat Parijs binnen drie zones rijk is. Vandaag maak ik veel gebruik van het metronet. Het valt mij op dat ongeacht welk uur van de dag je van de metro gebruik maakt, het vooral voorin het enorm druk is. Vandaag heb ik slechts twee maal een zitplaats kunnen bemachtigen. Als ik Parijs vergelijk met Londen, is het vooral de drukte die mij veel meer opvalt. Veel getoeter onderweg.

Notre Dame

Op weg naar de Notre Dame is het om acht uur een oase van rust. Op deze eilandjes in
de seine, slaapt Parijs nog. Alleen de straatvegers met een heuse veger zijn al vroeg in de weer. Slechts hier en daar is er eentje met zo’n lawaaikoker in de weer. En zelfs die lawaaikokers lijken minder herrie te maken dan in Nederland.

Ik keer terug naar mijn hotel voor een korte tussenstop. Ik heb dan alvast wat boodschappen gedaan bij een g20 winkel die vlakbij mijn verblijfslocatie ligt. Naar het schijnt moet ik inslaan voor zondag, want tegen de tijd dat ik weer in de trein naar huis zit gaan hier pas de eerste winkeltjes open.

Na de middag ga ik op weg naar Metro station st Paul, dat vlakbij het fotografiemuseum ligt. Eén van de vele die Parijs rijk is. Ik kies voor Maison Europeenne de la photographie.

Maison Européenne de la photographie

Omdat het in de buurt van de Jardin des Tuileries ligt, een wijds park tussen twee drukke wegen in. Een tip die ik van Thea kreeg. Het museum opent haar deuren pas om 11 uur. Voor de ingang een beveiligingsbeambte die mijn tas controleert. In het museum prachtige foto’s van een Amerikaan die de homeless in New York heeft gefotografeerd. Hij is begonnen met een wand met van die kartonnen bordjes die de homeless bij zich dragen. De bordjes heeft hij van ze gekocht en als je ze bij elkaar ziet zijn het allemaal verschillende levensverhalen. Van oud-marinier tot loodgieter, ze zijn op de een of andere wijze aan de onderkant van de Amerikaanse samenleving gekomen. De kleurenfoto’s op A0-formaat. Bijzonder.

DERDE DAG

Als ik om zeven uur op zondagochtend mijn hotel verlaat, moet Parijs nog ontwaken. Relatief Weinig verkeer en mensen evenmin. Behalve de straatvegers. Hoe laat zouden zij van huis zijn vertrokken? Het is vrij fris buiten, ik schat een paar graden boven nul. De bus die ik op het oog heb laat nog een kwartier op zich wachten en om warm te blijven besluit ik maar te gaan lopen. Ditmaal aan de andere zijde van de Boulevard de Clichy. Ik kom maar één bedelaar tegen. De dames van plezier staan kennelijk aan de overkant, of slapen nu. Ik volg de route van bus 54 die tot vlak bij het Gare du Nord komt. De nog spaarzaam verlichte straat bied weinig zicht op mijn kaart, maar ik ben snel op Gare du Nord. Aldaar moet ik nog een half uur wachten voor dat ik langs de veiligheidsbeambten kan. Mijn tas en koffer gaan door de scanner en ik loop door een poortje. Waar er in Nederland geen veiligheidscontrole is, pakt men in Frankrijk dat anders aan.

De Thalys vertrekt keurig op tijd vanuit een mistig Parijs en spurt zich richting Brussel. Na Brussel gaat de vaart er uit. Eenmaal in Rotterdam blijft de trein zelfs 25 minuten staan vanwege de onvermijdelijke spoorwerkzaamheden. Op de site van de NS was lang tevoren gemeld dat er niet via de hoge snelheidslijn zou worden gereden. Gelukkig gaat het na Rotterdam weer sneller en ben ik in een kwartier op Schiphol, via de hoge snelheidslijn.

Meer foto’s? Klik dan hier.