Van Dieren naar Doesburg
Vanmorgen heb ik de eerste trein na negen uur richting station Dieren genomen. De eerste overstap op Amsterdam Zuid, dat vroeger Amsterdam WTC heette. Vervolgens naar Arnhem langs het Amsterdam-Rijn kanaal via Utrecht Centraal. Toen het sprintertje richting Zutphen.
Met de pont
In Dieren is men bezig naast het spoor de autoweg te vernieuwen. Het koste me enige moeite om aan de zuidkant te komen. Daarna heb ik nog wat in Dieren lopen dolen, maar liep vervolgens zo de pont op die me, samen met een fietser, voor het tarief van 80 eurocent in minder dan vijf minuten naar de overkant bracht. De pont trekt via een kabel onder water zich door de sterke stroming door de IJssel heen. Een mooi gezicht, jammer dat het maar zo kort duurt.
En dan sta je aan de overkant in de buurt van Olburgen in de Achterhoek. Mijn wandeling over dijkjes naar Doesburg kan beginnen. De Achterhoek is ook het thuis van popgroep Normaal en terwijl ik hier aan denk scheurt er een motor voorbij. Oerend hard.
Niet schrikken
Het hele traject is merendeels fietspad en loopt over dijkjes. Hierdoor is het uitzicht op Het Zwarte Schaar, zoals de uitlopende zij-arm van de IJssel hier heet, op sommige plekken bijzonder. Terwijl ik genietend over de dijk loop zie ik veel fietsers vaak voorzien van een elektrische fiets. Dat hoor je meteen. Het zoemt en zoeft. Een enkeling groet en één mevrouw riep in het voorbij gaan dat ik vooral niet moest schrikken. Toch aardig van die mevrouw.
Max
Naarmate ik Doesburg nader, veranderd de bebouwing in een enkele boerderij naar groepjes huizen. Ook hondenbezitters zijn in aantocht. Mijn eerste ervaring is die met Max. Al van verre hoor ik de eigenaar roepen: Hier Max… hierrrr!! Het lijkt op een gevalletje hond niet onder controle, maar vooral laten weten dat jij als eigenaar denkt dat wel te hebben. Max stuift op mij af en blijft daarna op gepaste afstand blaffen.
Doesburg
Nog een laatste bocht en ik ben in Doesburg. Helaas, hier ook een omleiding, net als in Dieren. Maar dankzij de app op mijn slimme telefoon weet ik de route tot een goed einde te brengen. Ik zie hoe het fietspad wordt omgeleid en hoe ik via een binnenpad door een parkje mijn bestemming kan bereiken. Onderweg weer geconfronteerd met loslopende honden die het ditmaal bij snuffelen laten, de eigenaren vervolgen hun weg zonder één opmerking. Ik houd meer van katten.
De eindbestemming is een bushalte van bus 26 van Breng die mij in een kwartiertje via Ellecom weer in Dieren bij het station afzet. Daarna stippelt een andere app een route uit met vier overstapjes die mij weer thuis moet brengen. En inderdaad zonder enige vertraging kom ik om half vijf aan op station Leiden.
