Londen 2013

De reis naar Londen is begonnen

Al ruim voor de middag om was stond ik te popelen om te vertrekken. Voor mijn eerste nacht heb ik een hotel geboekt op Schiphol. Klein nadeel: het hotel is pas vanaf 20.00 uur open en ligt achter de douane. Dat betekent dat ik al door de paspoortcontrole heen moet en daarna pas het hotel in kan.

Nog een nadeel de eenpersoonskamer heeft geen ramen! Ik herinner me dat ik ooit in mijn Londense hotel uitkeek op een blinde muur en ik dit niet vol hield. Gevolg: vakantie afbreken en terug naar huis. Ach, nu gaat het gelukkig maar om een nacht. Natuurlijk zijn er ook voordelen: het is een mooie kamer, schoon en met een douche. Ook is er televisie en bood de receptioniste aan om me te wekken de volgende ochtend. Nou, door zo’n receptioniste wil iedereen wel gewekt worden! Kortom de reis is begonnen en goed ook.

De eerste dag in Londen.

Al om half zeven word ik gewekt door de telefoon van de buren op kamer 27. Daarna blijft het rumoerig op de gang en in de kamers grenzend aan de mijne. Ik sta dus ook maar op.
Bij het uitchecken wordt ik weer in eerste instantie aangesproken in het Engels. Dit blijft me achtervolgen tot en met het verlaten van het KLM-vliegtuig (voor Leo: een Boeing 737-900).

Ik reis per underground naar St Pacras-station waarna ik naar mijn studio toe loop aan North Gowerstreet, wat in dit warme weer best een prestatie is vind ik zelf. 5 Kilo aan mijn arm en 13 kilo achter me aan slepend. Eenmaal aangekomen in het kantoortje van ‘studios to let’ blijkt het complex geen lift te hebben. En mijn studio, dat meer iets weg heeft van een veredelde hotelkamer, zit op de tweede verdieping. Een klein wenteltrapje naar boven is mijn deel. Met bagage is dit best een opgave.

Een ticket voor Oxford

Meteen na aankomst besluit ik donderdag (de laatste zonnige dag) naar Oxford te gaan. Dus met buslijn 205 naar Paddington station, die er ruim 20 minuten over doet. Daar koop ik een return ticket naar Oxford voor donderdag. Kosten 23 Pond, zo’n 25 euro. De terugweg neem ik de iets snellere Circleline .

Hugo drong mij er op aan om vooral uit te kijken naar een Borismaster-bus. De nieuwste dubbeldekker in Londen die de oude Routemaster moet gaan vervangen. Welnu, Hugo. Lijn 24 (Hackney to Pimlico) rijdt alleen met de Borismaster en ik heb hem vanmiddag bij het zoeken naar een supermarkt gespot. Misschien verderop in de week een foto.

Londenaren doen hun boodschappen vooral bij de kleine middenstand heb ik gelezen. Wij Nederlanders niet en dus ging ik op zoek naar de AH van London. Een grote Saintsbury hier in de buurt heb ik niet kunnen vinden. Wel een locale bij het Euston-station. Er is zelfs een Lidl aan de Camden Highstreet, die ik morgen ga zoeken.

Bij het afrekenen kijkt de cassiere mij met grote ogen aan als ze ziet dat ik contant wil afrekenen “What, no card”? zegt ze met een enorm ongeloof in haar stem.

Mijn dag is weer gemaakt. Morgen een dagje dobberen op de Thames en een uitje naar Kew Gardens.

Dobberend op de Theems en Kew Gardens

Het studiootje valt toch wat tegen. Zo kwam ik gisteren tot de ontdekking dat er alleen sky-televisie is. Geen BBC. Hoogst eigenaardig. Nu heb ik gelukkig een app op mijn iPad geïnstalleerd waarmee ik bijna alle Engelse zenders kan krijgen. Gisteravond dus maar op de iPad gekeken naar de Great British Bake Off dat ditmaal over brood ging. Verder is er enkel glas dat mij scheidt van de buitenwereld. De pub aan de overkant van de straat was rumoerig tot 23.00 uur.

Vanmorgen om 8 uur lijn 24 genomen naar Westminster. Op deze lijn rijden de nieuwste bussen, die een open achterbalkon hebben. Erg handig in de stad als je eens tussen de haltes wilt uit- of instappen. Bij Westminster pier kaartjes gekocht voor de bootreis naar Kew en meteen een ticket voor Kew Gardens. De boot doet er ongeveer anderhalf uur over. En vaart niet sneller dan 2 knopen. Mede door het tegenliggend verkeer op de rivier. De schipper wist een hoop te vertellen over de omgeving. En dat met een onvervalst Londens accent en bijbehorende humor.

Kew Gardens

Bij de pier van Kew aangekomen is het ongeveer 800 meter lopen naar de ingang van de Kew Gardens. Inmiddels is de tempertuur weer gestegen tot rond de vijfentwintig graden . Het is dus weer warm. De bijgesloten foto’s zijn gemaakt in Kew Gardens. De terugweg had ik graag afgesloten met een rondgang door mooi Richmond. De warmte hield me echter tegen. Ik ben in Kew-station op de districtline gestapt richting stad.

Bij het schrijven van dit verslag wordt er plots op de deur geklopt, een man vraagt of alles naar wens is en verontschuldigd zich voor de kleine gebreken van het kook gerei. Zo kon ik geen bestek vinden. Hij gelukkig wel. Het lag bovenin de kast. Wie niet verder kijkt dan zijn neus lang is zal het niet vinden.

Morgen reis ik naar Oxford, om daar een dagje door te brengen.

Een dagje Oxford

Afgelopen dinsdag had ik al de kaartjes gekocht voor vandaag. En om 9.21 uur ging ik met de intercityservice in de richting van Worcester, om uit te stappen in Oxford. Vandaag was het in Londen opnieuw erg warm. In Oxford stond een lekker briesje.

Het Oxford van vandaag bestaat uit vele gebouwen uit de 16e en 17e eeuw. Waarvan er vele bezet zijn door een college. Ik heb in eerste instantie een rondtrekkende beweging om de stad gemaakt. Het ene gebouw nog mooier dan het andere. Maar na een tijdje begint het te vervelen. Ik ben dus terug naar het station door de binnenstad van Oxford gelopen. Hier gelukkig weinig ketens en veel plaatselijke middenstand. Eenmaal bij het station aangekomen liep ik een pad af langs het Oxfordkanaal met de zo typisch Engelse kanaalboten. Prachtig!

Helaas lopen er ook mensen hun honden uit te laten en de baasjes nemen het niet al te nauw met de behoeften die hun hond ter plekke achterlaat. De geur was niet altijd die van bloemetjes, zoals mijn huishoudelijke hulp het zou zeggen.

Didcot Parkway

Na een kleine drie kwartier langs het kanaal, begonnen mijn voeten te protesteren. Na in totaal vier uur lopen is dat niet zo heel verwonderlijk. Tijd dus om om te keren. Vanuit Oxford heb ik dezelfde trein weer terug naar Londen Paddington. Onderweg passeren we Didcot Parkway. Een voor mij bekend station van de treindienst-verkeersregelingssimulator. Een spel dat ik ooit van vriend Hugo kreeg en het schijnt nog steeds op internet te vinden te zijn.

Dat het vandaag in Londen warmer was als in Oxford was goed te merken. Ik stapte de trein uit en voelde meteen de broeierige warmte om me heen. In mijn studio is het helemaal warm. De zon staat de hele middag op het raam.

Voor morgen heb ik nog geen directe plannen gemaakt. Het is nog een verrassing.

Boodschapjesdag

Vandaag nog steeds last van mijn voeten. Het lopen gaat, maar niet te lang en niet te veel. Ik heb dus rustig aan gedaan. Ik had twee opdrachten voor de thuisbijvers op gekregen: een beeldje voor Ans en een theelepeltje voor Henk en Mira. Verder zocht ik nog iets voor Jacq. Mijn buurvrouw die op mijn post past tijdens mijn afwezigheid. Oxfordstreet leent zich voor veel items en dus ben ik deels geslaagd. Daarna terug naar huis om mijn boodschappen te droppen en even een klein tukje te doen.

Sinds gisteren moet ik namelijk zonder mijn bril doen. Na alle ellende die ik al met het ding gehad heb, brak gister het pootje af. Gelukkig had ik mijn reservebril meegenomen. Daar zie ik wat slechter door en het heeft geen meekleurende glazen. Ik wordt er ook moe van naar mate de dag vorderd.

Na het middagslaapje wilden mijn voeten wel weer even, dus op naar het British Museum. Op de terugweg even boodschappen gedaan in Camden bij de Lidl. Heel aardig personeel en uitermate vriendelijk geprijsde artikelen. Toch moest ik even slikken toen ik na deze boodschap de prijs hoorde: zie de enige foto van vandaag.Zeg nu zelf voor 4 broodjes, 3 appels en 2x 500ml yoghurt. Bij Sainsburys ben ik het dubbele kwijt.

Morgen staat een klim op het programma: Hampstead Heath. Op de heuvel daar heb je een mooi uitzicht over Londen. Hugo tipte me over the Shard. Deze wolkenkrabber is te beklimmen voor de prijs van 30 pond. Ik geloof dat ik liever zoek naar de heuvel in Heampstead Heath, waar bus 24 (de Borismaster) langskomt.

Gelukkig is de temperatuur gezakt vandaag hier in Londen. Er staat een lekker windje en dat blijft tot aan het eind van morgenmiddag.

Ik ga mijn krantje lezen.

Hampstead Heath en Portobello road market

Vanmorgen vroeg op om naar de markt op Portobello road te gaan. Een van de bekendste markten van Londen heeft ook een antiekmarkt waar ik voor Ans op zoek ging naar een specifiek beeldje. De markt was leuk om te doen. Wel gezegd één kraampje waarvan de mevrouw achter de tafel wist waar ik om vroeg, helaas had ook zij geen exemplaar meer van het soort dat Ans graag wilde hebben. Jammer.

Mijn voeten wilden nog, dus de bus terug naar huis om aldaar over te stappen op lijn 24 (juist, de lijn met de Borismaster, zo genoemd naar zijn opdrachtgever, de burgemeester van Londen). Aangekomen op het eindpunt Hampstead Heath heb ik een wandeling gemaakt door het bos met dezelfde naam. Mooi bos met vele heuvels en kleine doorgangetjes. Je hebt vanaf Parliament Hill een prachtig uitzicht over de stad en daar was het me om te doen. Helaas had ik er geen rekening mee gehouden dat in de ochtend de zon precies in je lens schijnt en er op de heuvel geen schaduwrijke bomen zijn. De foto die ik vandaag maakte is dus niet het plaatje dat ik wilde hebben.

Op de terugweg bij het eindpunt Hampstead Heath eindelijk een plaatje kunnen maken van de Borismaster. Hugo, hier zijn ze dan, mijn foto’s van de Borismaster.

Rommel

Eenmaal thuis de voeten omhoog. Helaas heb ik hier geen teiltje met koud water, zoals Riet suggereerde. En Mara, koken is hier niet te doen, ondanks het “keukenblok” in mijn studio. Het is electrisch koken en de kookplaten worden maar heel langzaam warm. Op die manier ontgaat mij alle plezier in het koken en ik koop dus los salade en fruit. Er is ook een oventje, die dezelfde kuren vertoont. Rommel dus.

Overigens komt er uit de kraan geen echt koud water in welke stand je de kraan ook zet, lauw water is je deel. Positieve dingen over de studio zijn moeilijk te vinden. De douche en het sanitair zijn goed. En er is ruim voldoende kastruimte.

Morgen alweer de laatste dag van dit Londens avontuur. Ik ga vanmiddag nadenken over de dingen die ik echt nog wil zien. Zondag laatste kans…

De verkeerde studio en het Design-museum

Vanmorgen vroeg kwam ik tot de ontdekking dat de receptie hier een fout heeft gemaakt bij het aan mij toewijzen van een kamer. Ik had een Economy studio geboekt, maar heb een Small-Economy studio gekregen. Of ik daar nu nog geld op terug krijg is de vraag, maar het is het proberen waard. Ik kwam tot die conclusie bij het bestuderen van de faciliteiten per studio. De site is bijzonder onhandig hierin, je moet eerst net doen of je wilt boeken voordat je die faciliteiten per studio onder ogen krijgt.

Verder is nergens op de site vermeld dat er geen liften zijn.En mijn vol beladen koffer twee trappen af sjouwen is geen lolletje. Ik hoop dat ik heel beneden kom.

Toen ik vanmorgen de deur uit stapte heb ik de tube naar Paddington-station genomen om bij het loket “vooruit te boeken reizen” een ticket met de Heathrow Express te kopen. In de tube, de Londense metro, is het heel stil op de zondagochtend. Maandags is dat anders. En aangezien ik een iets te vroege vlucht heb geboekt ontkom ik er niet aan om voor negenen te moeten reizen. Door voor de Heathrow Expresstrein te kiezen win ik 40 minuten en kan ik wel na de spits vertrekken.

Na mijn ticket te hebben gekocht reisde ik verder met de tube naar Tower Hill om eerst over de Towerbridge te lopen en daarna langs de Theems naar het Design-museum te gaan, gevestigd in een voormalig bananen-pakhuis. Een bijzonder project dat ik daar tegen kwam is dat van iemand die er een sport van maakt om van Ikea-pakketten iets anders te maken dan op de omschrijving staat of iets aan te passen zodat het een andere functie krijgt.Zo is er een fiets, gemaakt van de onderdelen van het pakket voor een Ikea-kapstok. Heel knap gedaan. Ik heb er een foto van proberen te maken, maar vanwege de verkeerde lens is dat niet gelukt.

Nu ik weer terug ben op mijn standplaats aan North Gowerstreet, word het tijd om mijn koffer zo economisch mogelijk in te pakken en dat is een uitdaging op zich.

Maandag meer over de terugreis en de afrekening met de receptie.

De terugreis

‘s Ochtends om 7 uur trof ik beneden dezelfde niet al te snuggere knaap aan bij de receptie als in het begin. Bij het inpakken van mijn koffer en het opruimen van de studio had ik al besloten het er bij te laten. Geen gesteggel over waarom ik het niet eerder heb gemeld en of ik geld terug kan krijgen. Ik heb de sleutel overhandigd en ben naar de bus gelopen. Ik heb er vrede mee. Het is afgezien van de studio een heel prettige week geweest en heb leuke dingen gedaan.

Londen is in de tien jaar dat ik er niet geweest ben enorm veranderd. Ook de mentaliteit is veranderd. Mensen zijn minder aardig en minder beleefd. Het kan natuurlijk dat ik net de verkeerden ben tegengekomen. De buschauffeurs die niet meer teruggroeten. De krantenverkopers die niet de moeite nemen om hun mobiele telefoongesprek af te breken om jou te helpen, het zijn kleine dingen die mij opvallen.

De terugreis is voorspoedig verlopen en nadat mijn vliegtuig van London Heathrow met vertraging op Schiphol is geland ben ik per trein en daarna per stadsbus weer thuis geraakt.

De werkweek gaat woensdag weer beginnen, tijd om even bij te komen…